Η κυβέρνηση παρουσίασε εχθές διαδικτυακά το νέο αντεργατικό έκτρωμα που ετοιμάζεται να φέρει στη Βουλή, το οποίο φέρει κατ’ ευφημισμό τον τίτλο: «Για την προστασία της Εργασίας». Για άλλη μία φορά κράτος και κυβέρνηση νομοθετούν όχι με κριτήριο τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, αλλά με κριτήριο την αύξηση των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών. Μάρτυρες αυτής της επιδίωξης γίναμε όλοι εχθές όταν ενημερωθήκατε ότι πρέπει να επιστρέψουμε στην εργασία μας όχι επειδή δεν υπάρχει πανδημία πια, όχι επειδή έχουν πάρει μέτρα προστασίας στον χώρο εργασίας μας, στα ΜΜΜ, στην υγεία, αλλά επειδή ξεκινάει η τουριστική περίοδος και ως υπάλληλοι του κράτους “οφείλουμε” να διασφαλίσουμε με κάθε τρόπο τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου ακόμα και αν χρειαστεί να θυσιάσουμε την υγεία μας και την υγεία της οικογένειας μας. Γι’ αυτό άμεσα πρέπει να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα προστασίας σε κάθε χώρο δουλειάς.
Στην κατεύθυνση αυτή το αντεργατικό αυτό ν/σ φέρνει τέτοιες αντιδραστικές αλλαγές, που όχι μόνο δεν προστατεύουν τους εργαζόμενους, όπως ανεπιτυχώς προσπαθούν να ισχυριστούν, αλλά πραγματικά κάνει τη βαρβαρότητα στην εργασία ακόμα πιο εφιαλτική.
Ενδεικτικά βασικοί άξονες του νομοσχεδίου είναι:
• Η άρση εμποδίων στην επιβολή της 10ωρης και 12ωρης εργασίας και μάλιστα χωρίς επιπλέον αμοιβή ως υπερωρία.
• Η αύξηση του αριθμού των υπερωριών ανά έτος (από 96 στη βιομηχανία και 120 στους άλλους κλάδους σε 150 για όλους), τις οποίες μπορεί να επιβάλλει στον εργαζόμενο ο εργοδότης, ως μια ακόμα επιλογή έντασης της εκμετάλλευσης.
• Το παραπέρα ξήλωμα της κυριακάτικης αργίας με τη διεύρυνση των κλάδων που θα μπορούν να δουλεύουν τις Κυριακές.
• Η παραπέρα νομική θωράκιση και εδραίωση της τηλεργασίας.
• Η καθιέρωση της ψηφιακής κάρτας εργασίας που, μεταξύ άλλων, θα επιτρέπει στον εργοδότη να μεγιστοποιεί την εκμετάλλευση σε κάθε δευτερόλεπτο του χρόνου εργασίας.
• Τα βάρβαρα αυτά μέτρα συνοδεύονται από το παραπέρα χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία και γενικότερα της συνδικαλιστικής δράσης με το φακέλωμα των συνδικάτων, την δημιουργία μηχανισμών αποτροπής της περιφρούρησης της απεργίας, τη αύξηση του προσωπικού ασφαλείας σε ποσοστό που πρακτικά ακυρώνει την ίδια την απεργία.
Ότι κι αν πουν για την «καινοτομία» και την «πράσινη» ανάπτυξη, η αλήθεια δεν κρύβεται με τίποτα: Η ανάκαμψη των κερδών, η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων περνάνε μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Το νομοσχέδιο για τα Εργασιακά είναι βασικό εργαλείο προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση. Γι’ αυτό φιγουράρει ως το πιο «εμβληματικό» στη λίστα των μεταρρυθμίσεων που θα υποβάλει η κυβέρνηση στην Κομισιόν, προκειμένου να αρχίσουν οι αποταμιεύσεις από το «ευρωπαϊκό» «Ταμείο Ανάκαμψης».
Στην προσπάθειά της μάλιστα να κρύψει την αλήθεια, η κυβέρνηση φτάνει να δηλώνει πως με αυτό το νομοσχέδιο δίνει απάντηση στο ερώτημα «πρόοδος ή καθήλωση». Λέει δηλαδή στους εργαζόμενους:
«Πρόοδος» είναι να δουλεύουν και με τη βούλα 10 ώρες τη μέρα, όπως δηλαδή δούλευαν οι εργαζόμενοι… το 1919, ενώ σήμερα εξαιτίας της ανάπτυξης της τεχνολογίας υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για μείωση του χρόνου εργασίας, για αύξηση του ελεύθερου χρόνου και δημιουργική αξιοποίησή του από τους εργαζόμενους.
«Πρόοδος» είναι να καταργούνται στοιχειώδη δικαιώματα, όπως το 8ωρο, που κατέκτησαν οι εργαζόμενοι με αίμα και τα οποία ανατρέπουν με κάθε τρόπο εδώ και χρόνια, με τη γενίκευση της «ευελιξίας» και της δουλειάς – λάστιχο, οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, η εργοδοσία.
Την ίδια ώρα που γίνεται λόγος για απογείωση της παραγωγικότητας με την «ψηφιοποίηση της οικονομίας», αυξάνουν το χρόνο της απλήρωτης δουλειάς και ρίχνουν ακόμα πιο κάτω τους μισθούς, βαφτίζοντας «πρόοδο» τον εργαζόμενο με ατομική σύμβαση εργασίας, τις 150 ώρες υπερωριών να μη θεωρούνται υπερεργασία, την μονιμοποίηση της «τηλεργασίας» για μεγάλα τμήματα των εργαζομένων με όρους που τσακίζουν τα όρια μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής, οικογενειακής ζωής.
Θεωρούν «πρόοδο» οι εργαζόμενοι να μην μπορούν να απεργήσουν και να συνδικαλιστούν, η εργοδοσία και το κράτος να παρεμβαίνουν απροκάλυπτα στη λειτουργία των σωματείων, αξιοποιώντας όλους τους τρόπους, ακόμα και τις νέες τεχνολογίες.
Στον αντίποδα, βαφτίζουν «καθήλωση» οτιδήποτε μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη βελτίωση του «επενδυτικού κλίματος», οτιδήποτε μπορεί να βάλει προσκόμματα στην κερδοφόρα επένδυση συσσωρευμένων κεφαλαίων, όπως είναι άλλωστε και ο διακηρυγμένος στόχος του «εθνικού σχεδίου ανάκαμψης» για το κεφάλαιο. Όπου “καλό επενδυτικό κλίμα” σημαίνει καταστρατήγηση όποιων δικαιωμάτων έχουν απομείνει στους εργαζόμενους.
Προπάντων, θεωρούν «καθήλωση» τις διεκδικήσεις και τους αγώνες των εργαζομένων και των σωματείων τους, την πάλη για σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, για τα δικαιώματα και τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.
Η θωράκιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που τα κόμματά του βαφτίζουν «πρόοδο», «καθηλώνει» τους εργαζόμενους, τις μεγάλες σημερινές δυνατότητες για να ζήσουν εκείνοι και οι οικογένειές τους καλύτερα, να καλυφθούν οι ανάγκες, με μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους, μείωση του εργάσιμου χρόνου, σύγχρονη Παιδεία και Υγεία. Εκεί πρέπει να στρέψουν τη ματιά τους οι εργαζόμενοι, στον μεγάλο αγώνα για να μην περάσει το αντεργατικό αυτό τερατούργημα.
Δε πρέπει να τους το επιτρέψουμε!
Δυναμώνουμε το συλλογικό αγώνα για ζωή με δικαιώματα
ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙ – ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΚΤΡΩΜΑ!
ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΣΤΟ ΣΥΛΑΛΛΗΤΗΡΙΟ, σήμερα, ΠΕΜΠΤΗ 13 ΜΑΙΟΥ ΣΤΙΣ 19.00, ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
13 Μαΐου 2021